|
Author |
Vilaivan Roongruangratana |
|
Title |
The transliteration of French and Italian proper nouns to Thai from the reign of King Pama III to King Rama VII / Vilaivan Roongruangratana |
|
Date |
1992 |
|
Location |
CL thesis |
|
Source |
219 leaves |
|
Abstract |
This thesis is a study of the transliteration of proper nouns in Frech and Italian into Thai during the five reigns from the reign of King Rama III to that of King Rama Vii, focusing firstly on syllable transliteration in whicdh number of syllable and structural changes are studied, and secondly on alphabet transliteration in which consonants and vowels are depicted. The study finds that the syllable transliteration is usually accurate in all the five reigns. Deviation in syllable structure is found most during the reign of Rama V for Italian and during the reign of Rama III for French. Transliteration was based motly on the pronunciation of the proper nouns rather than the written forms of the words. However, for Italian, it is apparent that the transliteration was entirely based on pronunciation. For the alphabet transliteration, it was found that various Thai alphabets were used for one French alphabet in the transliteration of Frech into Thai. As for the transliteration of Italian alphabets, it was on the one to one alphabet basis. In the transliteration of both languages, it can be concluded that transliteration system was mostly transcription, i.e. the selection of Thai alphabets ofr French and Italian was sound based there were cases, however, of letter based transliteration as well as transliterations based on English pronunciations of those words. The study of the development of the transliteration of Italian and French names into Thai from the reign of King Rama III to that of King Rama VII reveals both consistency and inconsistency in the use of thai alphabets for the transliteration throughout the five reigns under study. In the inconsistency cases, it is further divided into that with and without constant Thai aplhabet (s) |
|
วิทยานิพนธ์นี้ศึกษาลักษณะการเขียนทับศัพท์ชื่อเฉพาะในภาษาฝรั่งเศสและภาษาอิตาเลียนที่ปรากฎในสมัยรัชกาลที่ 3 ถึงรัชกาลที่ 7 โดยพิจารณาลักษณะสำคัญ 2 ประการ คือ 1. การถอดพยางค์ แยกพิจารณาจำนวนและโครงสร้างพยางค์ 2. การถอดตัวอักษร แยกพิจารณาตัวอักษรที่แทนเสียงพยัญชนะและตัวอักษรที่แทนเสียงสระ ผลการวิจัย พบว่า การถอดชื่อเฉพาะทั้งจากภาษาอิตาเลียนและภาษาฝรั่งเศสในแง่ของการถอดพยางค์ จะมีความถูกต้องมากที่สุดในสมัยรัชกาลที่ 6 และรัชกาลที่ 7 ส่วนการเปลี่ยนแปลงในการถอดพยางค์ สำหรับภาษาอิตาเลียน พบมากที่สุดในสมัยรัชกาลที่ 5 ในขณะที่ภาษาฝรั่งเศสจะพบมากในสมัยรัชกาลที่ 3 การถอดพยางค์จากทั้งสองภาษา ส่วนใหญ่จะถอดตามเสียง แต่มีถอดตามตัวเขียนด้วยเล็กน้อยทุกสมัย ยกเว้นการถอดพยางค์อิตาเลียนสมัยรัชกาลที่ 3 ซึ่งพบว่าถอดตามเสียงเท่านั้น สำหรับการถอดตัวอักษร พบว่า ตัวอักษรภาษาอิตาเลียนจะถอดเสียงแบบคงที่มากกว่าตัวอักษรภาษาฝรั่งเศส ซึ่งส่วนใหญ่เป็นการใช้อักษรไทยแทนหลายรูป การถอดตัวอักษรจากทั้งสองภาษา ส่วนใหญ่จะถอดตามเสียงในภาษาเดิม แต่ก็มีการถอดตามเสียงภาษาอังกฤษและการถอดตามตัวเขียนอยู่บ้างเล็กน้อยในทุก ๆ สมัย วิวัฒนาการถอดตัวอักษรจากทั้งภาษาอิตาเลียนและฝรั่งเศส จะปรากฎในลักษณะเดียวกัน คือ มีทั้งการแทนด้วยรูปอักษรไทยที่เหมือนกันในทุกสมัย และการแทนด้วยรูปอักษรไทยที่ต่างกันไปในแต่ละสมัย |
|
|
Note |
Typescript (photocopy) |
|
Thesis (M.A.)--Chulalongkorn University, 1992 |
|
|
Subject(s) |
Transliteration of proper nouns |
| French | |
| Italian | |
| Thai | |
|
Alt author |
วิไลวรรณ รุ่งเรืองรัตน์ |
| Pranee Kullavanijaya, advisor | |
| Chulalongkorn University. Linguistics | |
|
ISBN |
9745827495 |