Opening Telephone Conversation In Thai / Bureerat RodYing

The aims of this study are to study and analyze the role of intimacy on choices of sequences and strategies in opening telephone conversations in Thai. The data consist of 300 telephone openings collected during April and May 2000. Recordings were obtained from 30 Thai speakers who speak Central Thai and live in Bangkok and the area around Bangkok. It is found that opening telephone conversations by Thai speakers can be described in four sequences: summons-answer, identification-recognition, greetings, and small talk. The small talk sequence is found to be a characteristic of Thai culture.

Strategies in the summons-answer sequence consist of the use of answer terms, the use of final particles, and self-identification. Strategies in the identification-recognition sequence include requesting, calling the answerer by using an address term, giving self-identification, asking questions about the answerer, using answer terms, and joking. Strategies in the greeting sequence are divided into two types: simple and complex strategies. Simple strategies comprise using greeting terms, using final particle, and exclaiming. Complex strategies include uses of greeting terms and address terms, of exclamation words and greeting terms, of greeting terms followed by topics. Strategies in the small talk sequence consist of asking questions or paying notice to the state, work or activity of the answerer, asking about the answerer's health and general well-being, inquiring about the answerer's activity in the future, giving reasons for calling, referring to the third person, asking about the event or activity of the answerer in the past, blaming, recalling, talking about the weather, and inquiring about the answerer's behavior.

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาขั้นตอนและกลวิธีการเปิดการสนทนาทางโทรศัพท์ในภาษาไทยและความ สัมพันธ์ระหว่างความคุ้นเคยของผู้พูดผู้ฟังกับจำนวนขั้นตอนและการเลือกกลวิธีในการเปิดการสนทนา ข้อมูลที่ใช้ในการวิเคราะห์ได้มาจากการบันทึกเทปข้อมูลการเปิดการสนทนาของกลุ่มตัวอย่างที่อาศัยอยู่ในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑลซึ่งใช้ภาษาไทยกรุงเทพฯ จำนวนทั้งสิ้น 30 คน รวม 300 ชุดข้อมูล ระหว่างเดือน เมษายน-พฤษภาคม 2543 ผลการวิจัยพบว่า ขั้นตอนการเปิดการสนทนาทางโทรศัพท์ในภาษาไทยมี 4 ขั้นตอน คือ การเรียก/ตอบ การแสดงตัว/จำได้ การทักทาย และการโอภาปราศรัย โดยขั้นตอนการโอภาปราศรัย แสดงให้เห็นการใช้ภาษาของคนไทยซึ่งมีลักษณะเฉพาะทางวัฒนธรรม

กลวิธีที่พบในขั้นตอนการเรียก/ตอบ ได้แก่ การใช้คำตอบรับ การใช้คำลงท้าย และการแสดงตนเอง กลวิธีในขั้นตอนการแสดงตัว/จำได้ ได้แก่ การขอร้อง การกล่าวเรียกผู้รับโดยใช้คำเรียกขาน การกล่าวแนะนำตนเอง การถามคำถามผู้รับ การกล่าวคำตอบรับ และการหยอกล้อ กลวิธีที่พบในขั้นตอนการทักทาย แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ กลวิธีที่มีส่วนประกอบเดียว ได้แก่ การใช้คำแบบแผน การใช้คำลงท้าย การใช้คำอุทาน และกลวิธีที่มีส่วนประกอบสองส่วน ได้แก่ การใช้คำแบบแผนและคำเรียกขาน การใช้คำอุทานและคำเรียกขาน การใช้คำแบบแผนและการเข้าสู่หัวข้อสนทนา กลวิธีที่พบในขั้นตอนการโอภาปราศรัย ได้แก่ การซักถามเกี่ยวกับสภาพ, งานหรือกิจกรรมของผู้รับในขณะนั้น การซักภามเกี่ยวกับสุขภาพและความเป็นอยู่ การซักถามเกี่ยวกับแผนหรือสิ่งที่จะกระทำในอนาคต การกล่าวอ้างมูลเหตุจูงใจในการโทร การซักถามเกี่ยวกับบุคคลที่สาม การซักถามเกี่ยวกับเหตุการณ์หรือการกระทำในอดีต การกล่าวในเชิงตำหนิหรือต่อว่า การทบทวนความจำ การพูดคุยเกี่ยวกับสภาพดินฟ้าอากาศ และการซักถามเกี่ยวกับความประพฤติของผู้รับ