หลักสูตรปริญญาเอก

“การวิจัยภาษาไทยเพื่อการสื่อสารตามแนววัจนปฏิบัติศาสตร์และวาทกรรมวิเคราะห์ทำให้เราเห็นวิถีการสื่อสารของคนไทย จุดที่น่าสนใจคือลักษณะที่แตกต่างกับการสื่อสารในวัฒนธรรมอื่น ทำให้เข้าใจเหตุจูงใจและวิธีคิดของคนไทยที่อยู่เบื้องหลังการใช้ภาษา นอกจากนี้ การวิจัยภาษาจากมุมมองเชิงวิพากษ์ยังทำให้เรารู้เท่าทันภาษาที่อาจมีผู้นำไปใช้สร้างมายาคติหรือโฆษณาชวนเชื่อให้คล้อยตาม”

“การศึกษาวัฒนธรรมวรรณศิลป์มิใช่เป็นเพียงการศึกษาศิลปะทางการประพันธ์ที่สร้างความงามความไพเราะ เช่นที่หลายคนเข้าใจ แต่แท้จริงแล้วการศึกษาวรรณคดีเพื่อให้เข้าใจวัฒนธรรมวรรณศิลป์ (Literary Culture) เป็นการศึกษาตัวบทที่เชื่อมโยงกับ zeitgeist หรือ spirit of time ในยุคนั้น ๆ การนําทฤษฎีวรรณคดีวิจารณ์ ของตะวันตกมาเป็นเครื่องมือในการศึกษาจึงไม่เพียงแต่จะช่วยทําให้เราเห็นแง่มุมบางประการในวรรณคดีไทย ที่เราอาจไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ยังช่วยทําให้เราเข้าใจความซับซ้อนและความเป็นสากลของทฤษฎีมากยิ่งขึ้น รวมทั้งยังทําให้เราเข้าใจกระบวนการสร้างความหมายทางวัฒนธรรมที่มิได้จํากัดอยู่เพียงตัวบทวรรณคดีเท่านั้น”

“วรรณคดีพุทธศาสนาเป็นการประสมประสานระหว่างศิลปะของถ้อยคำ ผัสสะ และปัญญา การศึกษาวรรณคดีพุทธศาสนาอาจนำไปสู่องค์ความรู้วิชาการ แต่ยิ่งกว่านั้นต้องไม่ลืมว่าวรรณคดีเหล่านี้มาจากปัญญาของพระพุทธเจ้าและพระสาวกที่มองโลกและชีวิตอย่างลุ่มลึก เชิญให้ผู้อ่านหันกลับมามองและทำความเข้าใจจิตใจ การกระทำของตนเอง รวมทั้งพินิจความเป็นไปของสังคมที่ว่าพระธรรมเป็น ‘อกาลิโก’เห็นได้จากวรรณคดีพุทธศาสนา เช่น ชาดก ยังคงนำมาใช้วิพากษ์หรือนำเสนอมุมมองทางออกให้แก่ความทุกข์ของบุคคลและปัญหาสังคมได้อย่างทันสมัย”